Ο Μάνος Χατζιδάκις, περίπου 20 χρονών τότε, με ένα ταλέντο που έμελλε να ξεδιπλωθεί και να χαρίσει πλούσιες μελωδίες στην ελληνική μουσική, τολμά στις 31 Ιανουαρίου 1949 να παρουσιάσει μια διάλεξη στο Θέατρο Τέχνης, υποστηρίζοντας το ρεμπέτικο τραγούδι. Και λέμε "τολμά" γιατί όλοι οι "έντεχνοι" μουσικοί το θεωρούσαν ένα είδος περιθωριακό, χωρίς σημασία και χωρίς κανένα μουσικό ενδιαφέρον. Ο Χατζιδάκις όμως το είχε ανακαλύψει στην αυθεντική του μορφή, στα στέκια όπου ακόμα αυθεντικά λειτουργούσε, μέσα από τον Βαμβακάρη, τον Τσισάνη κι άλλους ρεμπέτες. Οι κριτικοί της εποχής δεν του συγχώρησαν αυτή την τόλμη, ο χρόνος όμως τον δικαίωσε. Παρ' όλ' αυτά, όταν το ρεμπέτικο άρχισε να χάνει την αυθεντικότητά του (ή την παρανομία του) και να γίνεται αποδεκτό απ' τις πλατιές μάζες, τότε ο Χατζιδάκις το απορρίπτει.
Για να δείτε όλη τη διάλεξη από το επίσημο site του Μ. Χατζιδάκι κάντε κλικ εδώ.
